Hi!
Daar zitten we dan, zo samen buiten, alles waar ik met borstvoeding geven van droomde. Over uitgestrekt weiland kijken, frisse wind in de haren en het zicht op een torenvalk opzoek naar z'n prooi. Hier geef ik voor de tweede keer buiten borstvoeding. Een bijzonder moment is dit, dat vastgelegd is op beeld. Hieronder zie je de foto, daar op dat moment is Aurélia 6 weken oud en hapte ze aan zonder tepelhoedje. 'Heh, wat gebeurd er nou dacht ik?'. Ik zat klaar met het tepelhoedje, maar het was niet nodig. Stilletjes bleven wij zitten om te zorgen dat ze geconcentreerd doorging met drinken.
Foto's gemaakt in september, Aurélia 6 weken oud. Omgeving: Zeeland, Goese Sas - Wilhelminadorp. © dilara's illustratie.
Jeejtje vol verbazing zaten we daar, wat een rijkdom is dit! Wat ben ik blij dat we eerder doorgezet hebben met alle hulpmiddelen die we nodig hadden. Als je dit als kersverse mama leest en het geven van borstvoeding gaat niet allemaal vanzelf? hou vol! Mijn boodschap is dat het nog allemaal goed kan komen. Zo zie je dat er soms momenten tussen zitten waarbij je baby zomaar ineens goed aanhapt en van de borst drinkt.
Hier hebben we die dag een wandeling gemaakt van +- 9 km. Daar doen we dan wel zo 3 uur over, inclusief de voeding erbij. Water, koek en een appel mee voor papa en mama en zo kunnen we die kilometers aan. Ik kreeg eerder commentaar op dat 'net bevallen moeders zoveel mogelijk willen doen' en er een bijna een wedstrijd van maken, van wat ze allemaal weer kunnen. Ik ging de discussie aan en gaf aan dat ik mijn lichaam weer terug had. Zo aan het einde van de zwangerschap is bewegen nou eenmaal zwaar. En het voelde lekker en vrij en daardoor wilde ik die beweging in mijn lijf voelen van het wandelen.
Erg spannend was het wel om zo een lange wandeling te maken met je kleintje. Zo gingen er allerlei vragen door ons hoofd: vind ze het 'ok' zolang aan een stuk in de wandelwagen? En wat als gaat ze huilen? Als nieuwbakken ouders maak je je zorgen of je kleine onderweg gaat huilen en hoe je dat dan oplost. Ik heb toch echt wat wandelingetjes de route eerder naar huis gepakt omdat ze het niet fijn had. Daarom pak ik liever de draagzak, daar zit ze fijn tegen me aan en rechtop. Dit helpt mee om de melk goed te laten zakken en eventuele boertjes die in de weg zitten. Het is ook veel natuurlijker om je baby rechtop te dragen, maar daar vertel ik in een nieuwe blog over! Gelukkig verliep deze wandeling goed en was ze helemaal content. Héérlijk geslapen onderweg en meegenoten van de geluiden van de wind die door de bomen raasde.
Liefs!
